Foto © Reinder Storm
Tijdens de Frankfurter Buchmesse waren dit jaar Nederland en Vlaanderen de speciale gasten. Dat betekent dat je een paviljoen mag inrichten waarin je de boeken uit je land kunt promoten. Opvallend genoeg kiezen landen dan altijd voor de literatuur, de actuele non-fictie boeken met een Europese lading en kinderboeken.
Vlaanderen en Nederland deden daar dit jaar nog een stripschepje bovenop, hetgeen vooral van de Vlamingen zal zijn uitgegaan. De directeur van de stripafdeling, Gert Jan Pos, meldde me dat men wel allemaal eigen apparatuur had moeten meebrengen en regelen om de striphoek een beetje werkbaar te maken, maar dat was prima gelukt. De artistieke leiding bestond uit Joost Swarte en Randall Casaer. Opzet was een Buchmesse-stripboekje per dag te produceren en in die opzet is men geslaagd.
De acht tot tien wisselende tekenaars aan tafel zwoegden de hele dag, zodat tekenaar Wasco op een goed moment aan de reproductie ervan kon beginnen. Elke middag stond dan tot tegen vijven een ijverige assistente de vellen en boekjes op maat af te snijden zodat liefhebbers vanaf vijf uur een exemplaar konden meenemen, om niet! Met een oplage van vijfhonderd exemplaren kregen de boekjes ook nog eens een exclusieve uitstraling. Omdat men bij het stripfestival Erlangen eerder dit jaar dat trucje ook al had uitgehaald, was men nu toe aan nummer 5 van de reeks die voor de gelegenheid ‘Parade’ is ged
oopt. Overigens was speciaal voor de opening door de koningen van Nederland en België al een tussennummer van Parade gemaakt, nummer 4¼. Of Hunne Majesteiten het boekje hebben meegekregen weet ik niet.
De boekjes bevatten uit de aard der zaak ultrakorte verhaaltjes en soms zelfs een enkele tekening. En ze geven een goed beeld van de artistieke stand van zaken in de Nederlandstalige stripwereld, althans … Verwacht geen mainstreamstrips bij dit soort gelegenheden. Die lenen zich daar blijkbaar veel minder voor of vragen een te lange voorbereidings- en productietijd. Gezien de vrijwel permanente belangstelling van het publiek komt dat er trouwens blijkbaar niet op aan. Ik sprak tegenover Gert Jan Pos de hoop uit dat de hele actie een behoorlijke spin-off zal krijgen voor de Nederlandstalige stripwereld. Hij was daar zeker van, ik veel minder. Want hoeveel strips ik ook zag op de Buchmesse, mainstream vierde overduidelijk de boventoon. Of dat dan betekent dat meer arty-farty strips zoals in het Nederlands-Vlaamse stripatelier geproduceerd niet zouden kunnen of mogen? Nee, maar ze trekken wel een ander publiek aan. Ik zou er dan ook voor hebben geopteerd ook een paar mainstream’ers aan de tafel te zetten om te experimenteren, al was het maar vanwege de eerlijkheid over de stripsituatie in het Nederlandstalig gebied. Nu krijgen de bezoekers een eenzijdig beeld, hoe mooi die ene zijde vaak ook is.