Code typen en muurtjes verven: de Digitale Tijdlijn in het Lab

Met een zucht kijken we terug op maanden lang code typen, muurtjes verven, iPads opnieuw opstarten en met dozen slepen. Al deze, ogenschijnlijk ongerelateerde, werkzaamheden vormden samen een eerste test van de digitale tijdlijn in het Digital Museum Lab. Eerder schreef ik al over de tijdlijn, een digitale applicatie die we ontwikkelen voor de tentoonstelling van het CEMEC project. De tijdlijn bestaat uit een enorme projectie op de muur (door het gebruik van drie short-throw projectoren), en een applicatie op een tablet, waarmee je deze projectie kunt besturen. Via de projectie kun je meer te weten komen over allerlei objecten – zo kun je 3D scans bekijken, en ook filmpjes en foto’s die meer informatie geven over de objecten. Het belangrijkste doel van de tijdlijn is om de connectie tussen de verschillende objecten uit de verschillende collecties te laten zien.

Die blog die ik eerder schreef was in juni – toen al waren we bezig om de tijdlijn een plek te geven in het Lab, en dat is eigenlijk best een lang proces geworden. Deze week sluiten we deze eerste test af met een ‘lunchlezing’ voor onze collega’s, en halen we het Digital Museum Lab weer leeg voor de volgende opstelling.

Maar wat hebben we nu eigenlijk geleerd in de afgelopen maanden? Wat kunnen we nou met zo’n test in het Digital Museum Lab?

• Wat is eigenlijk de relatie tussen de iPad en de projectie? De tablet is bedoeld als een soort ‘afstandsbediening’ voor de grote projectie op de muur. Uit de eerste evaluaties bleek dat gebruikers dit niet altijd goed begrepen. Hoe kunnen we dit duidelijker maken?
• Op welke manier wil de bezoeker een object selecteren? In de tijdlijn kun je objecten aanklikken waar je meer over wilt weten. Dat kan nu op chronologische wijze. Maar sommige gebruikers willen liever kiezen op basis van geografie, of op wat ze mooi vinden. Hoe kunnen we deze verschillende methoden in één duidelijk design verwerken?
• Een tablet in het museum of een take-home app? We denken er over om een applicatie te ontwikkelen die je ook op je eigen telefoon kunt downloaden. Maar willen bezoekers wel een app downloaden als je ook gewoon een tablet kunt pakken in het museum? Wat zou het nut zijn van het maken van een take-home app?

Zoals je kunt lezen zijn deze eerste punten van feedback vooral van technische aard. Snappen de bezoekers de applicatie, en hoe kunnen we het design zo duidelijk mogelijk maken? Deze informatie is heel belangrijk in het verder ontwikkelen van de applicatie. Het design moet zo intuïtief mogelijk zijn, zodat elke bezoeker de applicatie zonder moeite kan gebruiken.

Natuurlijk zijn er ook nog veel andere vragen, die meer over de inhoud en de functie van de applicatie gaan. Welke informatie wil de bezoeker eigenlijk zien (3D scans, afbeeldingen, tekst)? En wat is de invloed van het gebruik van deze applicatie op de ervaring van de bezoeker? Hoe past de applicatie binnen de tentoonstelling? Deze vragen kunnen we alleen beantwoorden als we de applicatie verder ontwikkeld hebben zodat ‘ie technisch gezien helemaal goed werkt. Daarom blijven we de tijdlijn continu evalueren, en zeker ook als deze geplaatst wordt in de tentoonstelling. Dus.. to be continued!