Van 3 tot en met 12 juni vindt in Haarlem het tweejaarlijkse Stripfestival plaats. Het stripfestival is een fenomeen dat begin jaren tachtig van de vorige eeuw in Nederland gestalte kreeg. Het in 1967 opgerichte Stripschap, vereniging voor belangstellenden in strips, begon met de festivals, De Stripdagen of Strip-2-daagse en Strip-3-daagse genoemd, in 1980. Bedoeling was om de strip in al zijn aspecten te presenteren aan een groot publiek. Dat was toen nog nodig, want de emancipatie van de strip stond eigenlijk nog steeds in de kinderschoenen, ondanks de inspanningen van Het Stripschap in het eerste decennium van zijn bestaan. Het was toen nog iets nieuws. Inmiddels halen alleen nog persberichten over de prijzen die tijdens het festival worden uitgereikt de aandacht van de landelijke dagbladen, met name De Stripschapprijs.
De Stripdagen kregen navolging en tegenwoordig heeft elke regio zijn eigen stripfestival of –beurs, van Gouda tot Drachten, van Kampen tot Valkenswaard. Een stripfestival mag overigens pas zo heten als er méér plaatsvindt dan een stripboekenmarkt met signerende auteurs en dat is het meest gangbaar in de provincie. Vandaar het onderscheid tussen festivals en beurzen.
Stripdagen Haarlem vond voor het eerst plaats in 1992 en is een tweejaarlijks festival. De organisatoren hadden goed gekeken naar De Stripdagen van Het Stripschap en bouwden op dat idee voort. 
Vanwege de vele tentoonstellingen, meerdere beurzen, lezingen, concerten, filmvoorstellingen, prijsuitreikingen, muzikale optredens en kinderactiviteiten, maar bovenal door de meer professionele aanpak is Haarlem daardoor in belang De Stripdagen voorbij gestreefd. Maar nu is er een nieuw fenomeen overgewaaid vanuit Amerika: de Comic Con. Con is hierbij een afkorting van ‘convention’. Een ‘comic con’ is, nog meer dan een festival, een allesomvattend evenement waar weliswaar de strip het uitgangspunt is, maar waar strip verbonden wordt met allerlei andere kunstvormen. Zoals bij de Comic-Con van San Diego. ‘De Comic-Con bestaat uit een groot aantal workshops, tentoonstellingen en panels. Oorspronkelijk was het evenement enkel gericht op stripboeken, maar tegenwoordig behandelt de Comic-Con een groot aantal media zoals films, televisieseries, videospellen, ruilkaartspellen, speelgoed, manga, anime en webcomics. Er vinden previews plaats van aankomende films, en er worden interviews en conferenties gegeven door bekende sprekers (zoals beroemde acteurs, schrijvers en regisseurs).’ Eind maart 2016 vond voor de tweede keer in Nederland de Dutch Comic Con plaats. En waar De Stripdagen 5000 bezoekers trekken en Haarlem in 2014 30.00
0 bezoekers, trok de Dutch Comic Con bij haar tweede editie ook al 30.000 bezoekers! Die bezoekers komen niet meer voor gesigneerde stripalbums, of om collega-verzamelaars te ontmoeten. Ze komen af op de strip als maatschappelijk fenomeen, als een kunstvorm die raakvlakken heeft met heel veel andere kunstvormen die elkaar wederzijds beïnvloeden. En om als cosplayer, verkleed als je favoriete stripfiguur/superheld, rond te lopen! Het is zien en gezien worden. De strip promoten is namelijk niet meer nodig. Iedereen weet dat deze bestaat en iedereen weet het op waarde te schatten. Het lijkt er dan ook op dat de nieuwe festivals de toekomst hebben. Al blijven die ‘ouderwetse’ festivals en beurzen vooral bij de wat oudere stripliefhebber populair.